HEY SEN ÖNCE DUR, OTUR VE DÜŞÜN SONRA OKUMAYA BAŞLAYABİLİRSİN

"Aylar tepe, yıllar dağ zincirleri
Zirveler aşarsın haberin olmaz.
Dur-durak bilmeden doğuştan beri
Mezara koşarsın haberin olmaz."

Şiirinde böyle söylemiş Abdürrahim Karakoç.
Hani diyoruz ya hayat mücadelesi...Hepimizde bir koşturmaca var pervasızca. O koşturmacanın farkında olarak yaşamak var. Birde odak noktası olarak ev, iş, kariyeri alanlar var.
Halbuki fıtrat sakinlik, dinginlik ister. Rabbim bize Kur'an'da bir çok yerde "Hiç düşünmez misiniz?" diye buyuruyor. Biz koşturmaca dan durup düşünemiyoruz ki!
İnsanda oluşan ani haller bizi durup düşünmeye sevk ediyor. Bunlar hastalık, kaza ve ölüm. O zaman bir bakıyoruz gözlerimiz hiç olmadığı kadar açılmış ve ne oluyoruz? Nereye gidiyoruz? diye kendimize soruyoruz. Belki de bazı insani duygularımızın farkına varıyoruz. Robotlaşmış blenderlarından çıkıp insan kalp atışlarına dönüyoruz. Aslında bu gibi durumları kötü gibi görsek de bizim için bir uyanış ve farkındalık oluşuyor. Hastayken sağlığımızın farkına varıyoruz. Ölüm ile karşılaştığımızda biz nereden geldik nereye gidiyoruz diye durup düşünme mekenizmamız çalışıyor. Yanımızda bulunanların sağlığı için şükrediyoruz. Bir kez daha anlıyoruz ki biz yolcuyuz. Dünya geçici bir han. Bizler ise misafir. Allah'ın bize verdiği nimetleri düşünmeyip ne kadarda az şükrediyoruz değil mi? Allah'ım idrak etmeyi ve uygulamayı nasip etsin cümlemize Amin.

Yolcunun görevleri nedir bilir misin?
*Kendine hayırlı bir yol arkadaşı bulmak
*Yolda başına gelen olumsuzluklardan Allaha sığınmak
*O yolda ilerlerken Sabır ile gideceği yerin özlemiyle kavuşma vaktini beklemek, isyan etmemek.
*Yolda ona verilen nimetlere şükretmek
*Yolda ilerlerken her anında Allah'ın onunla olduğunu bilerek hareket etmek. (Bu gönle de ferahlık verir)
*Yolda bilinmedik tehlikeli yollara sapmamak. Sıratı müstekım yani doğru ve apaçık yolda olmak.

İşte o zaman yolculuk kıymetli olur. Bizde yolculukta olduğumuzu bilirsek bu kadar dünya koşturmacasına dalmayız. Önce Allah'ın yarattığı bir kul olduğumuzu hatırlar kulluk vazifelerimize dikkat ederek hareket ederiz. O zaman yol ne güzel yol ve varış noktamız ne güzel bir kavuşma olur.

Sözlerime yine Abdürrahim Karakoç'un şu mısraları ile veda ediyorum.

"Yokluğa mı, sonsuza mı yolcusun
Yollar tehlikeli, Allah korusun
Koca kâinatta bir damla susun
Kaynarsın, taşarsın haberin olmaz." 
Sare Bilgen